dünkü istanbul spor maçının ilk yarısını izlerken galiba gene aynı hüznü yasacağız diye düşünüm. sistem yok belli ki moral motivasyon eksik derken rakibin golü geldi. belki bu gol bizi uyandır rakip kaleye gitme zahmetinde bulunuruz diye düşünmeye başladım. derken devre bitti. aklımıza futbolun hücum oyunu olduğu, gol atmaksak maçın kazanılamayacağız geldi. golü bulduk. beraberliği kurtardık. bu sefere beraberlik yeter havasına girdik. derken şans penaltısı ile maçı galip bitirdik.
teknik heyet, recep hoca bu oyundan memnun ve alınan galibiyetin arkasına sığınıp geleceğe umutla bakıyor takımı taşımak/kurtarmak için hala 38-39luk mustafa yatabare ve fenerbahçe'den emanet gençten yardım bekleniyorsa bu bir yanılgıdır. son söz bu oynanan oyun umut vermiyor. maç sonucuna göre demeç vermekle bu gidişin düzeleceğine inananlardan değilim. zira zaman git, gide daralıyor. yarın geç olabilir.
selam dua. esen kalınız.
Yorumunuzu göndermek için tıklayın...
Önceki Yorum
Sonraki Yorum
05 Aralık | |
2020: Alanyaspor 2-1 | |
2010: Konyaspor (D) 1-2 | |
1993: Trabzonspor 0-2 | |
1984: Zonguldakspor 1-0 | |
1971: Güneşspor 2-0 | |
1965: Ä°zmirspor (D) 0-2 | |
1964: Ä°stanbulspor (D) 0-2 | |
1959: Karşıyaka (D) 1-0 | |
* Skorlarda Gençlerbirliği evsahibi olarak gösterilmiştir. | |
Arama Yap |